Nog een test

Ze zag hem weliswaar als arrogant, maar voor haar ging niets minder op. De Prinses voelde zich beter dan anderen, alsof zij de juiste beslissingen maakte en belangrijker was. Op deze manier verhief Nik zich niet boven de rest. Hij was niet belangrijker; hij had meer geluk. Hij had status en die gebruikte hij graag. Maar dit? Dit was precies waarom zijn vader hem zo waarschuwde voor Aswan. Voor hoe fragiel hun vrede was. En hoe zelfs hij er niet op tegen zou zijn die te breken elke keer als hij hen ontmoette.

Een dreigement. Ah, maar Prinses toch. Dat was een grote fout. Want wat kon ze doen? “Nu maak je me nieuwsgierig, Aswan,” merkte hij op. En wat was er gevaarlijker dan een eikel die zocht naar vermaak? Tenminste, voor iemand wiens leven draaide om haar reputatie. Afgrijselijk.

“Wat Edessan advice? Leef een beetje. Voor je het weet is de wereld je vergeten en zit je broer op de troon.” En wat had ze dan aan zo opgefokt doen over haar reputatie? De wereld gaf niet om hen, de wereld gaf om sensatie. Als ze dat leerde, kon ze misschien nog een beetje genieten. En misschien werd ze dan ook een beetje te genieten.